استاندارد جوشکاری گریتینگ

گریتینگ فلزی به دو روش جوشکاری القایی یا مقاومتی (که در اصطلاح فنی به آن گریتینگ الکتروفورج گفته می‌شود) و همچنین جوشکاری دستی CO2 تولید می‌گردد که میزان و نوع جوشکاری و استاندارد هریک از این دو متفاوت خواهد بود.

در مورد گریتینگ الکتروفورج استاندارد جوشکاری گریتینگ ANSI MBG 533 به کار برده می‌شود. در این استاندارد به دلیل فورج شدن تمامی اتصالات قطعات رابط به تسمه های باربر در مورد میزان جوش گریتینگ در چشمه‌های داخلی نکته‌ای ذکر نشده و همان اتصال فورج کفایت می‌کند.

در این استاندارد جوشکاری تسمه باربر به فریم گریتینگ به صورت از یک سمت پاس کامل تعریف شده است.

اما در مورد جوشکاری گریتینگ فلزی به روش جوش دستی CO2 استاندارد مرجعی به صورت بین المللی و یا داخلی وجود نداشته و کلیه گریتینگ سازان ایران نوع و مقدار آن را با توجه به تجربه جمعی در ساخت گریتینگ فلزی به این صورت مشخص می‌کنند:

میزان جوشکاری تسمه‌های باربر به فریم کاملا منطبق با استاندارد ANSI MBG 533 به صورت از یک طرف پاس کامل انجام می‌گیرد. همچنین برای جوشکاری چشمه های داخلی گریتینگ فلزی (نقاط اتصال رابط به باربر) میزان جوشکاری به نسبت ابعاد مشبندی گریتینگ به دو صورت مرسوم از یک طرف یک در میان و یا از یک طرف دو درمیان خال جوش CO2 در نظر گرفته می‌شود.

لازم به ذکر است این نوع و مقدار جوش بین تمام تولیدکنندگان گریتینگ فلزی دست ساز به جهت جلوگیری از ایجاد اعوجاج در گریتینگ و حصول بالاترین کیفیت ساخت مشترک است. در مورد میزان مقاوت آن نیز به جهت اعمال بار وارده به گریتینگ از سمت بالا به پایین نیز این مقدار مشکلی برای گریتینگ و اتصالات چشمه‌های آن ایجاد نخواهد کرد و کاملا مقاوم خواهد بود.

البته این نوع جوشکاری بنا بر خواست کارفرما به صورت محدود و به شکلی که به گریتینگ آسیب نزند قابل انعطاف است.

متأسفانه گاهی در نقشه‌های طراحی گریتینگ از سوی شرکت‌های مهندسی و مشاور مشاهده می‌گردد که در دیتیل جوشکاری گریتینگ با تصور غلط ایجاد مقاومت بیشتر در قطعه میزان و ضخامت جوشکاری گریتینگ به صورت غیر منطقی درخواست شده است.

در صورتی که هرگونه تغییر غیراصولی در نوع و اندازه جوش گریتینگ مشکلات عدیده و جبران نا‌پذیری همچون تابیدگی شکلاتی و تنش حرارتی را به دنبال خواهد داشت.